پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
خارش نوعي سوزش در پوست است که موجب خاراندن پوست ميشود و يکي از شايعترين مشکلات پوستي است که ميتواند موضعي و محدود به يک ناحيه از بدن باشد يا نقاط مختلف بدن را درگير کند. در برخي موارد نيز خارش پوست هنگام شب بدتر ميشود. معمولاً اگر کل بدن دچار خارش شود، درمان به نسبت خارش موضعي سخت تر خواهد بود. بيشتر مواقع بدون تظاهرات خارجي، پوست دچار خارش ميشود؛ ولي در برخي موارد نشانههايي همچون برآمدگي، تاول، قرمزي و … بروز ميکند. در اين گونه موارد بيمار بايد به متخصص پوست مراجعه کرده و علت آنرا بيابد. مثلاً ممکن است خارج ناشي از ابتلا به اگزما يا گال يا يک بيماري داخلي باشد.
ممکن است خاراندن بدن ابتدا موجب آرامش و رضايت شود، اما در نهايت پوست تحريک و ملتهب شده و خودِ التهاب موجب خارش بيشتر ميگردد؛ بنابراين در اکثر مواقع خاراندن پوست اوضاع را وخيمتر ميکند؛ به خصوص اگر موجب خارش در پوست شود که باکتري وارد آن شده و عفونت کند و عفونت ثانويه خود، موجب خارش بيشتر ميشود. اگر خارش پوست ماهها يا سالها طول بکشد، آن قسمت خراشيده و پوست آن کلفت شده و رنگدانههاي آن تغيير رنگ ميدهند و تيره ميشوند. بهترين روش براي درمان پوست تحريک شده، جلوگيري از خاراندن آن است.
بيشتر خارشها با گرما تشديد مي شوند. همچنين استرس ، اضطراب و ترس نيز مي تواند خارش را تشديد نمايند. اکثر خارشها ، شب هنگام ، زماني که فرد از کار و فعاليت روزانه فارغ مي شود ، تشديد مي شوند. کانال گوش خارجي ، سوراخ بيني و ناحيه اطراف مقعد و ناحيه تناسلي ، نواحي مستعد خارش محسوب مي شوند.
خارش مي تواند ريشه عصبي داشته باشد. برخي خارش ها در حيطه بيماري هاي پوست و مو بسيار مرتبط با مسايل روحي و رواني هستند و به همين علت به آن ها درماتيتهاي عصبي ( نورو درماتيت ) مي گويند. در اين بيماري ها فرد تمايل شديدي به خاراندن برخي نواحي در دسترس پوست دارد و از خاراندن اين نواحي لذت مي برد و يک سيکل معيوب از خارش و خاراندن درست مي شود و پوست شبيه پسوريازيس مي شود. در درمان اين افراد بايد حتما به مسايل روحي توجه شود و درمان موضعي به تنهايي جواب نمي دهد.
در برخي موارد مثل کهير، علت اصلي خارش ماده هيستامين است. کهير مي تواند به دليل مصرف يک دارو يا غذاي خاص يا به دليل برخي عفونت ها باشد. البته علل متعدد ديگري هم براي کهير وجود دارند، مثلا ممکن است نور آفتاب يا تماس با آب يا تماس با سرما يا ارتعاش موجب کهير شود.
گاهي حساسيت پوستي به برخي مواد، موجب خارش هاي شديد مي شود، مثل برخي افراد با مصرف اسپري ضدعرق و خوش بو کننده زير بغل، دچار حساسيت مي شوند.
قدم اول درمان، تشخيص علت خارش است و بدون اين امر، درمان بسيار مشکل است اما برخي اقدامات وجود دارند که مي تواند به تخفيف خارش کمک کنند، مثلا خنک نگه داشتن محيط و پرهيز از حمام داغ و لباس پشمي.
کرم
خشکي پوست هم يکي از علل مهم خارش است، لذا در بيماراني که از خشکي پوست رنج مي برند، چرب و مرطوب نگاه داشتن پوست براي تخفيف خارش اهميت بسياري دارد. در افراد مسن، خشکي يک علت مهم و شايع است که بايد مراقب استفاده از شوينده هاي نامناسب پوست و استحمام هاي مکرر که باعث خشکي پوست مي شوند، باشند و مرتب از کرم مرطوب کننده استفاده نمايند.
برخي داروهاي موضعي نيز مي توانند موجب کاهش خارش هاي موضعي شوند، مانند بي حس کننده هاي موضعي (مثل کرم ليدوکائين، ژل نيزوکائين) و برخي آنتي هيستامين هاي موضعي(مثل کرم داکسپين) و محلولهاي موضعي حاوي کامفور يا مفتول. کورتون موضعي هم در برخي موارد که علت خارش، التهاب است (مثل اگزماها) مي تواند مفيد باشد. کرم يا لوسيون کالامين نيز مي تواند مفيد باشد.
بايد توجه داشت که تمام داروهاي موضعي گاهي مي توانند خود موجب ايجاد آلرژي و حساسيت شده و موجب تشديد خارش گردند، بنابراين مصرف اين داروها بايد زير نظر پزشک و ترجيحا با تجويز متخصص پوست باشد تا از مشکلات احتمالي جلوگيري نمايد.
از نظر داروهاي خوراکي هم، آنتي هيستامين ها از شايع ترين داروهاي تخفيف خارشاند، اما بسياري از اين داروها خواب آور هستند، لذا افراد به خصوص کساني که رانندگي مي کنند يا افراد مسن بايد بسيار مراقب باشند. داروهاي آنتي هيستاميني که خوابآور نيستند، روي خارش اثر ندارند، مگر در مورد کهير.
از برخي داروهاي ضد مخدر نيز اثرات ضد خارش ديده شده و در نهايت از نور درماني نيز مي توان در برخي خارش ها استفاده کرد.
خارش مداوم پوست