نتايج مطالعات نشان مي‌دهد که پروتئين‌هاي موجود در خون با شدت سندرم خستگي مزمن مرتبط است.

سندرم خستگي مزمن درماني ندارد اما نتايج مطالعات حاکي از ارتباط آن با تغييراتي در 17 پروتئين سيگنال‌دهنده سيستم ايمني به نام سيتوکين است.

مرکز پزشکي دانشگاه استنفورد در آمريکا اعلام کرد: التهاب در اين بيماري نقش دارد که مي‌تواند براي چند سال ادامه پيدا کند. همچنين نتايج اين بررسي مي‌تواند در تشخيص علائم خستگي مزمن به پزشکان کمک کند.

بيش از يک ميليون نفر در آمريکا دچار سندرم خستگي مزمن هستند. زنان بيش از مردان درگير اين بيماري مي‌شوند. همچنين اين بيماري اغلب در دوران نوجواني شروع شده و سپس مجدد در دهه 30 سالگي ظاهر مي‌شود. سندرم خستگي مزمن مي‌تواند زندگي روزمره را تحت‌الشعاع قرار داده و بيمار را به فردي وابسته تبديل کند. برخي از بيماران بدون هيچ درماني در مدت يک سال بهبود پيدا مي‌کنند اما در اغلب افراد علائم بيماري براي چند دهه ادامه مي‌يابد.

اين بيماري علاوه بر احساس خستگي با علائمي مشابه با آنفلوآنزا ظاهر مي‌شود. همچنين برخي بيماران دچار مشکلات قلبي،‌ اسهال، يبوست و درد ماهيچه‌اي مي‌شوند.

به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، در اين بررسي سطح 51 سيتوکين مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد از ميان اين پروتئين‌ها 17 مورد آنها با شدت بيماري مرتبط است. همچنين 13 سيتوکين با تشديد التهاب، علائم بيماري را وخيم‌تر مي‌کند.