پزشک عموميتغذيه و رژيمدرمانيساير طب هاي مکملطب سالمندطب سنتي ايرانيطب سوزنيهومئوپاتي
پوستارتوپديبيماريهاي داخليبيماريهاي عفونيبيماريهاي قلب و عروقبيماريهاي مغز و اعصاببيهوشيپاتولوژيپرتودرمانيپزشکي قانونيپزشکي هسته ايپزشکي ورزشيتغذيهجراح کليه مجاري ادراري جراحي عموميجراحي فک وصورتجراحي مغزواعصابچشم پزشکيداروسازي (فارماکولوژي)راديولوژيروانپزشکيروانشناسي بالينيروماتولوژيريهزنان و زايمانطب اورژانسطب فيزيکي و توانبخشيقلب و عروقگوش و حلق و بينيکودکان
آلرژي و ايمنولوژياطفالبيماري هاي رماتيسميبيماريهاي قلب و عروقجراحى پستانجراحي پلاستيک ترميميجراحي توراکس(قفسه سينه)جراحي عروقجراحي قلب وعروقخون و سرطان بالغين روانپزشک کودک،نوجوانروماتولوژيريهطب نوزادانغدد درون ريز و متابوليسم فوق تخصص ارتوپديگوارش و کبد بالغين مراقبتهاي ويژه ICUنفرولوژي (کليه)کليه و فشار خونکودکان - روانپزشکيکودکان - آلرژيکودکان - جراحيکودکان - خون وسرطانکودکان - روماتولوژيکودکان - ريهکودکان - عفونيکودکان - غددکودکان - قلبکودکان - گوارشکودکان - مغزواعصابکودکان - نفرولوژي(کليه)کودکان-ارتوپدي
دندانپزشک عموميارتودانتيکس بيماري هاي دهان، فک و صورت پاتولوژي دهان و فک و صورتپروتزهاي دنداني جراحي دهان و فک و صورتجراحي لثه (پريودانتيکس)درمان ريشه (اندودانتيکس)دندانپزشکي ترميميدندانپزشکي کودکانراديولوژي دندان وفک و صورت
ورود سلولهاي آمنيوتيک يا جنيني به گردش خون مادر آمبولي مايع آمنيوتيک يا (AFE) مي گويند که گرچه بروز آن نادر است و به ازاي هر 30000 تا 70000 حاملگي يک مورد اتفاق مي افتد اما با مرگ و ميري بين 50 تا 90 درصد همراه است .
اکثر موارد آمبولي مايع آمنيوتيک در زمان زايمان اتفاق مي افتد اما هنگام کورتاژ، هيستروتومي، استفاده از پروستاگلاندين ها، تروماي شکم (ضربه به شکم)، آمينوسنتز و غيره نيز ممکن است رخ دهد. در يک زايمان طبيعي حدود 2-1 ميلي ليترمايع آمنيوتيک وارد جريان خون مادر مي شود بدون اين که مسئله خاصي بروز کند.
بعضي از اين افراد که دچار AFE مي شوند معمولاً چند ساعت بعد از زايمان به طور ناگهاني دچار افت فشار خون، تنگي نفس و سيانوز و بالاخره شوک شده و حدود نيمي از بيماران در طي ساعت اول فوت مي کنند. از بين افرادي که زنده مي مانند حدود 5 درصد دچار اختلال انعقادي مي شوند و چون اين اتفاق با مرحله چهارم زايمان همراه است اغلب خود را به صورت آتوني و خونريزي شديد رحمي نشان مي دهد و باعث مي شود در بسياري ازموارد به اشتباه تشخيص دکولمان يا پارگي رحم داده شود. نيم ديگري از بيماراني که زنده مي مانند دچار صدمات و ضايعات مغزي و تشنج مي شوند. بيش از 90 درصد افراد فوق دچار ادم ريوي يانارسايي حاد تنفسي (ARDS) مي شوند.